Ekspertlər deyir ki, fondların vəsaiti ilə Ermənistan yenidən silahlanlanmaq niyyətindədir”
Ermənistan prezidenti Armen Sərkisyan gündoğan ölkədə – uzaq Yaponiyada görüşlər keçirib. İmperatorla yanaşı bir sıra digər görüşlərdə də olan erməni prezident deyib ki, Yaponiya səfərinin məqsədlərindən biri dünyanın aparıcı texnoloji şirkətləri ilə görüşməkdir. Sərkisyan səfərinin əsl məqsədinin nanotexnologiyaların tətbiqində MDB-də ən geridə qalmış ölkələr sırasında olan Ermənistanın Yaponiya şirkətləri ilə əlaqələrin möhkəmləndirmək olduğunu desə də, keçirdiyi digər görüşlər əsl mahiyyəti açıqlayır: yeni diasporadan və fondlardan pul dilənmək…
Sərkisyan Tokioda məşhur yapon sahibkarı və xeyriyyəçi, “erməni xalqının dostu” Eiçi Şubusava Fondunu ziyarət edib. Eiçi Şubusava 1922-ci ildə Tokioda saxta “soyqırım”dan qaçan ermənilərin ABŞ -da və eləcə də Yaponiyada sığınacaq axtarmaq məsələsində əhəmiyyətli kömək göstərən “Erməni Yardım Fondunu” təsis edib. Sərkisyan əlbəttə ki, bu fonda boşuna baş çəkməyib. Təsadüfi deyil ki, o, fondun hazırkı rəhbərliyi ilə görüşündə də “ermənilərin acınacaqlı” durumundan söz açıb. Sərkisyanın Yaponiyaya işgüzar səfəri çərçivəsində Yaponiyanın erməni icmasının nümayəndələri ilə görüşündə səsləndirdiyi fikirlər də maraq doğurub.
Erməni prezident deyib ki, ölkəsində müharibənin yaratdığı mənəvi və psixoloji böhran var. Prezident deyib ki, məğlubiyyət ölkə rəhbərliyindən tutmuş sıravi vətəndaşa qədər, hamıya dərs olmalıdır. Sərkisyan Ermənistandan ciddi axın olduğunu deyərək, dünyanın inkişaf etmiş ölkələrində oxumuş, təcrübə qazanmış gənclərin geri qayıtmasının vacibliyindən danışıb.
Ümumiyyətlə, Yaponiya bir neçə müharibələr və ABŞ-ın atom zərbəsini “dadan” ölkə olmasına baxmayaraq, dünya siyasətində fəal deyil. Rəsmilərlə görüşdə də, erməni mənbələrinin xəbərlərinə görə, Yaponiyadan siyasi dəstək almaq mümkün olmayıb. Amma onsuz da bu, Sərkisyanın əsas məqsədi deyildi. Əsas olan hazırda qarşısına çıxan hamıdan pul dilənən Ermənistan rəhbərliyinin yenidən fondlardan və diasporadan maddi dəstək niyyətidir. Amma əvəzində Ermənistan Yaponiya kimi inkişaf etmiş ölkənin nəyinə gərək ola bilər? Bundan başqa, diaspora və erməni fondlarının yenidən fəallaşması Ermənistanın yenə də sülhə qarşı olduğunu göstərir. Çünki bu cür fondlar və diaspora pul verirsə, “musiqini” də onlar sifariş edir…
Deputat, Milli Cəbhə Partiyasının sədri Razi Nurullayev “Yeni Müsavat”a qeyd etdi ki, Ermənistan prezidentinin Yaponiya səfərinə ironik yanaşmaq da olar, ermənilərin diləndiyini də deyə bilərik.
“Amma onlar əl açıb pul istəyəndə də kifayət qədər vəsait toplaya bilirlər. İndi bütün erməni diasporu səfərbər olub ki, Ermənistan dirçəlsin, ölkə Paşinyan demək deyil. Ona görə diasporalar fəallaşıb ki, bu pullarla silahlar alsınlar. Məqsəd qarşıdakı dövrdə silahlanmaqdır və bu da Azərbaycan üçün təhlükə mənbəyidir. Ona görə belə səfərlər analiz olunmalıdır”, – deyə R.Nurullayev vurğuladı.
Deputat hesab edir ki, bu fondların vəsaiti ilə ermənilər silahlanlanırlar, təlim növləri kəşf edirlər, yeni atış qaydaları ilə bağlı xaricdən mütəxəssislər cəlb edirlər: “Ermənilərin barış niyyəti yoxdur, onlar yeni müharibəyə hazırlaşır. Azərbaycan isə bu gün qətiyyətlidir və sabah üçün daha da qətiyyətli olmalıdır. Çünki düşmən sülh istəyənə oxşamır”.
R.Nurullayevin sözlərinə görə, Yaponiya Qarabağ məsələsində maraqlı olmaya bilər: “Biz məsələyə diaspora işi kimi yanaşmalıyıq. Ermənilər bir çox siyasətçiləri ələ ala bilirlər. Yaponiya hökumətinin Ermənistana yardım edəcəyini gözləmirəm, çünki Azərbaycanla münasibətlər rəvandır, söhbət bu uzaq Asiya ölkəsində olan erməni diaspora və fondlarından gedir, onlar yardım toplayırlar. Bu maliyyə müharibədən çıxan ölkədə aqrar sektora, humanitar məsələlərə ayrılır, amma başqa istiqamətlərə də – silahlanmağa xərclənir, hesabatlarda fərqli göstərilir”.
Demokratiya və İnsan Hüquqları Komitəsinin sədri, hüquq üzrə fəlsəfə doktoru Çingiz Qənizadə “Yeni Müsavat”a bildirdi ki, ataların yaxşı misalı var – “itlə dostluq elə, amma çomağı da əldən yerə qoyma…”
Onun sözlərinə görə, ermənilərlə dost ola bilmərik, amma qonşuluqdan qaçış da mümkün deyil: “Ermənistanda olan bütün hakimiyyətlərdə, erməni xalqında həmişə bir kin-küdurət, türklərə nifrət, qisas hissi olub. Bu nifrət onlarda bu gün də azalmır. Ona görə bütün siyasəti türklərə qarşı qurmaqda davam edirlər. Əslində Sərkisyan prezident olsa da, şəxsiyyəti sıfıra bərabərdir, erməni cəmiyyətində nüfuzu yoxdur, amma Avropaya da gedəcəklər, Yaponiyaya səfər edəcəklər, hamıya əl açacaqlar, özlərini yazıq, məzlum kimi dünyaya göstərməyə çalışacaqlar. Necə ki, 44 günlük müharibədə Paşinyan hamıya yalvarırdı, bütün dünya liderlərinə zəng edirdi. İndi də fondlara, xeyriyyəçi şəbəkələrə əl açıb dilənirlər. Lakin Ermənistan yaxşı bilməlidir ki, ona kənardan diaspora dəstəyi əvvəlki qədər olmayacaq, bunu özləri də gözəl anlayırlar”.
Ç.Qənizadə hesab edir ki, ermənilər bundan sonra çox ölkələrə, fondlara əl aça bilər: “Amma məni qəzəbləndirən Avropa İttifaqının ermənilərə maliyyə dəstəyi nəzərdə tutmasıdır. Sanki ermənilər işğala məruz qalıb, sanki 30 il torpağı viran qoyulan biz deyilik, sanki Gəncə, Bərdə terror edilən, mülki insanları, körpələri olan Azərbaycan deyil. Bəli, ermənilər 44 günlük müharibədə sarsıdıcı zərbə alıblar, böyük hərbi texnikaları məhv edilib, 10 mindən çox canlı hərbi itkilər veriblər, amma dinc vətəndaşların mülklərinə, əmlaklarına zərər dəyməyib, torpaqlarını itirməyiblər. Eyni zamanda bütün bu yardımlar heç də ermənilərə ümid verməməlidir ki, gələcəkdə revanş arzuları ilə yaşasınlar, əksinə, sülh müqaviləsinə doğru addım atmalıdırlar. Əks halda, Azərbaycan dövlətini və bütün türk-islam gücünü qarşılarında görəcəklər, ”Dəmir yumruq” bir daha başlarını əzəcək”. musavat.com
