Polad Həşimovun şəhadəti Vətən müharibəsinə və o müharibənin əsas qəhrəmanı olan xalqa necə təsir göstərdi?
Prezident İlham Əliyevin gənclərlə görüşündə Milli Qəhrəman, şəhid general-mayor Polad Həşimovun qızı, Azərbaycan Tibb Universitetinin birinci kurs tələbəsi Aybəniz Həşimova da olub.
Prezident deyib ki, Polad Həşimovun şəhadəti xalqı müharibəyə hazırlamaqda böyük rol oynayıb. Əgər bu şəhadət olmasaydı, müharibəni o cür aparmaq çətin olardı.
İlham Əliyevin bu qeydlərinə Polad Həşimovun şəhadəti günlərində Tovuzda olmuş və bütün prosesləri işıqlandırmış müxbirlərimiz İlkin Muradov və Məhəmməd Türkmənin münasibətlərini öyrəndik. Tovuz döyüşləri və Polad Həşimovun şəhadəti qarşıdakı olası Vətən müharibəsinə və o müharibənin əsas qəhrəmanı olan xalqa necə təsir göstərdi?
“Yeni Müsavat” qəzetinin müxbiri İlkin Muradov: “Tovuz hadisələrinsə rayonun Ağdam kəndində idik. ”Qaraqaya” yüksəkliyində ilk şəhid olan hərbçilərimizdən Elşad Məmmədovun dəfni idi. Dəfn mərasimi davam edən ərəfədə düşmən kəndi yenə də atəşə tuturdu. Buna baxmayaraq, bütün kənd sakinləri və ətraf kəndlərdən gələn insanlar oranı tərk etmədi. Dəfn mərasiminin səhəri, yəni iyulun 14-ü səhər saatlarında kənddə yenə izdiham var idi. Rəsmi açıqlama verilmədən əvvəl bir generalımızın şəhid olması xəbərini aldıq. Amma kim olduğunu dəqiq bilmirdik. Bu xəbər insanlar arasında da yayılmağa başladı. Bir neçə saat sonra general Kərim Vəliyev Polad Həşimovun şəhid olması xəbərini açıqladı. Bundan sonra Tovuza, xüsusilə də Polad Həşimov və digər hərbçilərimizin şəhid olduğu “Qaraqaya” yüksəkliyinin yerləşdiyi Ağdam kəndi istiqamətinə insan axını başladı. Ağdama gedən yollarda tıxac yarandı. İnsanlar yol kənarlarında maşınları saxlayaraq piyada hərəkət etməyə başladılar. Hər kəs general və şəhidlərimizin qisasının alınmasını tələb edirdi. Hər kəs kimi biz də yerə-görə sığmırdıq. Necə ola bilərdi ki, düşmən ölkə sərhədini pozaraq generalımızı və yüksək rütbəli hərbçilərimizi şəhid etsin? Hər kəs qisas üçün hazır idi.
Az sonra isə Bakıda izdihamlı yürüşün başladığını eşitdik. Sosial şəbəkələrdə on minlərlə insanın Bakı küçələrinə çıxdığını, “Ali Baş Komandan, silah ver bizə” şüarları ilə qisas tələb etdiyini izləyirdik. Həmin gecə Tovuzda bütün kəndlərdə insanlar oyaq idi. Hamı Polad Həşimovu, şəhidlərimizi düşünür, qisas tələb edirdi. Səngərlərin generalı Polad Həşimovu xalqa sevdirən onun əsgərinə, zabitinə olan münasibəti idi. General bu sevgini uzun illər ordudakı şərəfli xidməti ilə qazanmışdı. Onu tanımayanlar belə generalın şəxsiyyət olaraq, insan olaraq əsgərinə münasibətindən danışırdı. Hər kəs də bilirdi ki, əsgərini sevən general dövlətinə, ordusuna şərəflə xidmət edən insandır. Polad Həşimov xalqın qələbəyə olan inancı, əsgərin zabitinə olan güvəni və ən əsası da Qarabağa aparan yolun işığı oldu. Xalqın Polad Həşimov sevgisi yeni doğulan uşaqlara qoyulan adların statistikasında özünü göstərir. Hər bir gənc, hər bir azərbaycanlı ölümsüz Polad Həşimov əfsanəsini qəlblərdə yaşadacaq”.
“Yeni Müsavat”ın reportyoru Məhəmməd Türkmən: “30 illik vətən həsrəti zamanı insanlarda bir ruh düşkünlüyü, inamsızlıq var idi. Əlbəttə ki, bunun da müxtəlif səbəbləri var. Səbəblərdən birini insanların beyninə xüsusi yollarla yeritmişdilər ki, ”biz zəifik, gücsüzük, bacarmarıq, müharibə olmayacaq, olsa da heç kəs döyüşə getməyəcək” və sairə. Beləliklə, bütün bunlar beyinlərə yerləşdirilmişdi və nəsillərə ötürülürdü. Hətta kimsə “müharibə olarsa, döyüşə gedərəm” deyəndə onun sözlərini pafos kimi qəbul edənlər də olurdu. İnsanları ruhlandıran, onlara qisas hissi verən bir hadisə lazım idi. Biz bir yandan çox dəyərli generalımızı itirdik, amma torpaqlarımızı geri aldıq. Polad Həşimovun şəhid olması xalqımızda qisas hissini oyatdı. İllərlə yatıb qalmış, üstü tozlanmış qisas hissini Həşimovun şəhid olması hadisəsi silkələdi. İnsanlar qəzəbləndilər, onlarda “Generalımızın intiqamını niyə almırıq?” hissi formalaşdı, müharibəyə kökləndilər.
Məlum məsələdir ki, buna qədər cəbhə bölgəsində, ön xətdə çox hadisə olmuşdu. Bir neçə günlük atışmalar olmuşdu, şəhidlər də vermişdik, kiçik də olsa müəyyən torpaqlarımızı almışdıq. Bunların heç biri bizi müharibəyə kökləməmişdi. Amma Həşimovun şəhid olmasından sonra insanlarda qəzəb, qisas hiss oyandı və xalqımız müharibəyə kökləndi. Bu bir qığılcım idi. Bu qığılcım sayəsində alov yarandı. Təbii ki, bundan sonra insanların müharibəyə, döyüşə yollanmaq istəyi dəyişdi, insanlar artıq inandılar ki, torpaqlarımızı geri alacağıq. Bununla da torpaqlarımızın böyük bir hissəsini döyüşərək, geri aldıq. Tovuzda generalımız şəhid olan gün hər kəs, biz də daxil, kədər içərisində idik. Hər kəsin dilində bu söz var idi ki, “biz generalımızın intiqamını almalıyıq”.
Xatırlayırsınızsa, müharibə dövründə torpaqlarımız geri alındıqca sosial şəbəkələrdə əsasən bu şüar paylaşılırdı – “Cənab general, sənin intiqamın alındı!”“Yeni Müsavat”
