İki il əvvəl Ermənistanın mülki əhaliyə qarşı törətdiyi terror hadisəsi düşmənin döyüş meydanında uğradığı məğlubiyyətin aqressiyası idi.
Gəncədən sonra Bərdə şəhəri oktyabrın 27 və 28-də qadağan olunmuş silahlardan istifadə edilməklə raket atəşinə tutuldu. Nəticədə iki gün ərzində 1 azyaşlı olmaqla ümumilikdə 25 mülki şəxs həyatını itirdi, 80-dən artıq şəxs yaralandı. Azərbaycan Ordusu erməni terrorunun qurbanı olan mülki insanlarımızın qisasını elə döyüş meydanında aldı. Düşmənin atəş nöqtələri, hərbi texnikası və hərbi infrastrukturu Silahlı Qüvvələrimiz tərəfindən darmadağın edildi.
Bu, 1992-ci ilin soyuq fevralında dinc əhalinin qətlə yetirildiyi Xocalı soyqırımının davamı idi. Ermənistan bu müharibə cinayətləri ilə beynəlxalq hüququn norma və prinsiplərini, 1949-cu il tarixli Cenevrə konvensiyaları və onların Əlavə protokollarını, BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının qərar və qətnamələrini kobud şəkildə pozub.
Human Rights Watch təşkilatının nümayəndələrinin “Ermənistanın Azərbaycana qarşı qanunsuz raket zərbələri” adlı məruzəsində deyilir: “2020-ci ilin sentyabr-noyabr aylarında baş vermiş müharibə zamanı Ermənistan hərbi qüvvələri qeyri-qanuni olaraq kasetli silahlardan istifadə ediblər. Hərbçilər və mülki əhali arasında fərq qoymadan hər kəsi öldürüblər. Noyabr ayında hadisə yerlərini araşdırmış HRW ekspertləri Ermənistan silahlı qüvvələrinin ballistik raket və iri kalibrli artilleriya silahlarından istifadə etdiyini göstərən 11 insidenti sənədləşdiriblər. Ən azı dörd ayrı hadisə zamanı mülki şəxslərin və ya mülki obyektlərin raket hücumuna məruz qaldığı aşkarlanıb”.
“Amnesty International”ın 44 günlük müharibə dövründə mülki əhaliyə qarşı hücumlarla bağlı hesabatında bildirilir ki, təşkilat tərəfindən Ermənistan silahlı qüvvələrinin Azərbaycanın şəhər və kəndlərinə endirdiyi, mülki vətəndaşların ölümünə səbəb olan səkkiz zərbə sənədləşdirilib: “Sentyabrdan noyabradək davam edən 44 günlük müharibə dövründə Ermənistan tərəfi beynəlxalq humanitar hüququ pozaraq mülki əhalini də hədəf alıb və bu, çox sayda günahsız insanların ölümü ilə nəticələnib”.
Bu hesabatlar da müharibənin gedişi zamanı döyüş bölgəsindən kilomertlərlə uzaq olan ərazilərin mütəmadi olaraq atəş altında saxlanıldığını təsdiqləyir. Azərbaycan Ordusu öz torpaqlarını mənfur düşməndən azad etdikcə işğalçı ölkənin hərbi-siyasi rəhbərliyi nəzarəti itirir və terror aktlarına əl atırdı. Məqsədyönlü şəkildə yaşayış binasını vurmaq, Azərbaycan vətəndaşlarını qətlə yetirmək, Azərbaycan xalqının gözünü qorxutmaq, Azərbaycan rəhbərliyini torpaqların azad edilməsindən çəkindirmək məqsədi daşıyırdı. Lakin təbii ki, bu mənfur davranış Azərbaycanı haqq işindən döndərə bilmədi. Müharibədən sonra terrorun baş verdiyi ərazilərə səfər edən əcnəbi diplomatik missiyanın üzvləri də bu cinayətlərlə yerindəcə tanış olmaqla erməni faşizminin iç üzünü görmüş oldu. Son iki ildə beynəlxalq hüquq və humanitar hüququn pozulmasına dair faktlar əsasında Ermənistanın sülh və insanlıq əleyhinə törətdiyi cinayətlərin qarşısının alınması məqsədilə tədbirlər görülməsi üçün beynəlxalq ictimaiyyətə çağırış edilib. Lakin təəssüflər olsun ki, beynəlxalq humanitar hüquq normalarının tələblərini kobud şəkildə pozmaqla çoxsaylı müharibə cinayətləri törətmiş Ermənistanın hərbi-siyasi rəhbərliyi hələ də beynəlxalq hüquqi məsuliyyətə cəlb edilməyib. Bu gün Ukraynada baş verən böhrana dərhal reaksiya verən Qərb Ermənistanın müharibə cinayətlərini cəzasız buraxmaqla qeyri-obyektivliyini nümayiş etdirir. Bu isə Ermənistanı postmünaqişə dövründə də müharinə cinayətlərini davam etdirməyə həvəsləndirir. Bir sözlə, Bərdədə, Gəncədə mülki əhalini qətlə yetirənlər bu gün mina terroru ilə fəaliyyətlərini davam etdirirlər.
